در دهکده ای کوچک مردی زندگی می کرد که به ابله بودن اشتهار داشت و ابله هم بود. تمام آبادی مسخره اش می کردند. ابلهی تمام عیار بود و مردم کلی با او تفریح می کردند. ولی او از بلاهت خود خسته شد. بنابراین از مرد عاقلی راه چاره را پرسید.
مرد عاقل گفت: مساله ای نیست! ساده است:
وقتی کسی از کسی تعریف کرد، تو انکار کن.
اگر کسی ادعا می کند که «این آدم مقدس است»، فوری بگو: «نه! خوب می دانم که گناهکار است.»
اگر کسی بگوید: «این کتابی معتبر است» فوری بگو:(جزیره سرگرمی) «من خوانده و مطالعه کرده ام!» نگران نباش که آن را خوانده یا نخوانده ای٬ راحت بگو «مزخرف است!» اگر کسی بگوید: «این نقاشی یک اثر هنری بزرگ است» راحت بگو: «این هم شد هنر؟ چیزی نیست مگر کرباس و رنگ. یک بچه هم می تواند آن را بکشد.»